"197"

jestem na 197 stronie życia,
może to epilog
lub furtka do nowego bycia .
Jakby to słowem
ogarnąć przyzwoitym
pozwalasz mi pisać
nie będąc przy tym .
Piszę do zakazów by ,
oddały mi siłę,
spokój i ukojenie,
zaklinam rachunki za radość,
którą opłaciłem smutkiem ,
za nadzieję ,
której stałem się rozczarowaniem
za siłę ;
której mi zabrakło
a szczęście w bilansie
stało się jak koszmarem
nie wspominając o napiwku w czasie.
Losie jesteśmy kwita
odchodzę bez długów
i w nowym czasie nikt
mnie złością nie powita.
Te wersy to zeznanie
o zapomnianej miłości ,
szacunku dla poznanych kobiet,
i po mojej personie- rozczarowanie.
Czas
by zostawić w niebycie alter ego
czas by
zawiedzionym przywrócić wiarę w siebie,
odczarowć świata prawdziwe kolory
ubarwić szare życie...
Z.las Hadas
...za Honor wśród złodzieii dusz...