Nau­cze sie wal­czyć - będe zła

Jestem dzisiaj do nie życia
a porażki przybrały twarz diabła
i namawiają do cyjanku spożycia
warczą, szczekają wręczają kabla...

Kabla by wrzynał się mocniej w gardło
blokując oddech, krępując ręce
czuję się winna, sumienie padło
przestając wierzyć w życzliwe serce

Jak iść na wojnę kiedy zwątpienie
i słabość i serce tak nieodporne
jak pluć, też jadem gdy z przerażeniem
czuje się mała jak dziecko bezbronne...

A może pora porzucić pokorę
i cichość która zaczyna wadzić
może obudzić demonów sforę
ruszyć w bój i dusze zdradzić?!