WC

Jest takie miejsce osobliwe,
gdzie myśli skupiają się tkliwe,
oazą spokoju w zamkniętej ciszy,
tam swoje myśli wtedy się słyszy.

Siedząc na tronie czasem zmęczony,
dostaję ulgę jakby olśniony ,
że coś miłego głowie się przyśni,
w stanie skupienia będą i myśli.

Chwila relaksu, może refleksji,
są konsekwencją swobodnej lekcji,
gdy nauczyciel do ciszy zmusza,
uczeń wygłupem ciszę zagłusza.

Zebrać te myśli do jednej kupy,
to nie są żarty ani wygłupy,
w tym miejscu jestem, w tym miejscu piszę,
zaraz szum wody z muszli usłyszę.

Łąka bez kwiatów zapach oddaje,
tak rzeczywista wtedy się staje,
a gdy do prawdy drzwi otworzymy,
to ten realny stan zobaczymy.

Byłem w niebiosach na wielkim tronie,
teraz spokojnie umyję dłonie,
myśli z papierem ugniatam w całość,
przepraszam wszystkich za moją śmiałość.