Papierowy śnieg

A ja się jeszcze do Was uśmiechnę nocą. :)
Prawdziwy horror. :D

Tomku, z obliczeń Yesti'ego wynika, że gdzieś w okolicy okresu romantyzmu wypadło nasze dzieciństwo, a Ty jesteś na szczęście nieco młodszym od nas człowiekiem, więc pozostaje Ci neoromantyzm:)

Bardzo dziękuję Wam za opinie, którymi uśmiechnęliście mnie od rana;)

Też mi się wydawało, że powinienem urodzić się w średniowieczu albo romantyzmie..
ale tak nie jest.. Skoro tak piszesz nie opuszcza cie wena ;)
Yestem jesteś mistrzem w scenkach których nie ma.. lubie to, bo sam tak czssami robię :)

Jaśmin pamiętam z dzieciństwa, a to jakieś... 300 lat temu ;)
Niedaleko rósł duży krzew i pachniał nocami całymi...
Piękny wiersz.
Pozdrawiam. :)

Mam szczególną pamięć do zapachów, podobnie jak intuicję do cudownych ludzi:) Dziękuję za komentarz Fausti:)

jaśmin to symbol szczęścia, dobra... oby Twój dom zawsze nim pachniał Madziu, piękny wiersz :)

Aga, trafiłaś w samo serce wiersza tym komentarzem:)
Lubię Twoje celne interpretacje.
Dzięki i pozdrowionka cieplutkie;)

Dziękuję Ci Agnieszko, czasem lato przypada pod koniec listopada;))

Przepiękna dedykacja która latem zapachniała-pozdrawiam serdecznie;)

Joasiu, miło, że zajrzałaś;)

Tomku, jestem pod wrażeniem Twojego komentarza, kłaniam się nisko;)

Pozdrawiam serdecznie:)