Jakby ze łzami, budzika dźwiękDługo odlicza czas, niby król...
Lekko tykając przez życia część,mocno nastraja na wizję snów.
Słyszysz? Jak bije? To serce czasu.
Zatrzyma się, kiedy dogoni tę chwilę.To dla niej tak tyka. To dla niej wciąż żyje.
Arnau
Autor
28 July 2015, 18:21
zatrzymał mnie ten wiersz.pozdrawiam.