Pragnienie...

Jak myślisz dlaczego, szepczę Ci do ucha?
Tylko Tobie ufam, tylko Ciebie chcę słuchać.
Ktoś lubi krzyczeć, ja szeptać wolę.
Jak myślisz dlaczego trzymam Twoje dłonie?
Rozwiewasz wszystkie moje niepokoje
Twoje oczy tak bystre tak szczęściem napojone
Aż czasem się boję, że łzę Tobie uronię
Niechcący.
Ogień we mnie płonie, żarzy się tak mocno
że mógłbym podpalić ocean lub strawić nieboskłon
Tylko dzięki Tobie, wciąż tutaj jestem
Chcę dawać Ci szczęście, oddychać tym samym powietrzem.

Jeśli sensem życia jest być przy Tobie
To chcę być nieśmiertelny, nigdy nie zamknąć powiek
Nikt się nie dowie, sam nie mogę pojąć
Jak wielkie jest to uczucie, za które mógłbym spłonąć
A jeśli jesteś złudzeniem lub jak złudzenie znikniesz za czas jakiś
Staniesz się moim wiecznym pragnieniem, którego nie sposób będzie ugasić.

Pragnę Ciebie, pragnę ust Twoich.
Delikatniejszych od płatków róż dłoni.