niegodziwiec człowiek

jak irysy ciągotki
słodyczą płukane
życie głaszcze dni moje
stalowym grzebienie
oszczędź me siwe włosy od troski
mój Panie
a ja cię obdaruję
pacierzem

uzbrój nitkę życiową
włóknami dobroci
zdejmij ze mnie maszkarę
dumy ironicznej
napraw błędy przeszłości
aby nie błądziły
ratuj o wielki zmysły
od plagi psychicznej

a ja ze strony swojej
lepszym być nie będę
bo przecież mały jest ze mnie
niegodziwiec człowiek
ale ty Panie dbaj o względy moje
bo ja o twoje już zadbać nie mogę .