Jak byłam mała, mówiono mi, że prawdziwe szczęście dotyczy tylko,
osoby zakochane. Wtedy w to wierzyłam, no i głupia byłam!
A co z takimi osobami jak ja? Czy ja nie mogę być szczęśliwa?
MOGĘ i jestem. Wcale nie dlatego, że kogoś kocham - tylko dlatego, że mam przyjaciół,
którzy są przy mnie i mnie wspierają. I wiem, że te szczęście jest o wiele
lepsze, bo jest pewne i prawdziwe, a co mi po "szczęściu zakochanych" ? Skoro jest ono
niepewne i każdego dnia jest prawdopodobne, że zniknie. Powiem wam, że
nie posiadając przyjaciół - nigdy nie doznacie prawdziwego szczęścia! <3