A gdyby tak niebo
zapytać, czy mogłoby spaść
na ziemię

Bliżej miałby Bóg...

Kiedy piszą, uśmiecha się niebo.

w cieniu drzew na niebiańskiej
łące bawiły się anioły

tańczyły i szeptały do Boga
spytałem...
czemu łzy chowa...

... widzisz, wszystkie są...

posłuszne

malują, cerują, piorą skrzydła

wodę w strumieniu bielą...

tylko jeden, taki śmiały rozmarzony, zbuntowany...
w kałamarzu brudził pióra...

musiałem, wybacz...
zatrzasnąłem bramy, ciiiii..

( pod krzyżem schowałem klucz...)

do nieba

wywiesiłem szyld

poetów mi tu.... nie potrzeba...

Mogą!
Zanim dotrą na ziemię, zamieniają się w te dobre myśli, które otulają człowieka, gdy przychodzi zwątpienie.
To są wiersze aniołów.

Nie wiem co na to Bóg
Ale myślę, że nie
Jeśli na ziemi łamią swoje skrzydła
w naszych ludzkich niedoskonałościach