Menu
Gildia Pióra na Patronite

ŻAR

Gotowam oddać życie
Za chwil przeszłych banały
Niepostrzeżenie, skrycie
Z wiatrem gdzieś uleciały.

Gdzież ten powiew wiosenny
Miłosne uniesienia
Bzów aromat niezmienny
Duszy słodkie omdlenia?

Młodzieńcze dłonie wodzi
Kaszmiru ciepła fala
Im wyżej słońce wschodzi
Tym ślad głębszy wypala…

Majową duszę miałam
Pochłonął żar ponury
Burza popiół rozwiała
Puste zostały mury

1.08.09

18 442 wyświetlenia
166 tekstów
7 obserwujących
  • Madzik82

    30 May 2014, 16:22

    Piękny ,pozdrawiam :)

  • dana1596

    25 May 2014, 12:35

    :)z wiekiem coraz częściej przychodzą takie chwile...ale najpiękniejsze są te, z wczesnego okresu doświadczeń, prób i wynalazków:)
    Ja mam tak, że im wcześniejsze wspomnienia, tym są intensywniejsze...powrót do niedalekiej przeszłości szybko zachodzi mgiełką niepamięci...ale pewnie jesień życia tak już ma.
    Pozdrawiam i dziękuję za komentarz:)

  • RozaR

    25 May 2014, 08:52

    Chwil przeszłych banały - Mam coś takiego że czuję nagle jakiś zapach powiedzmy siana i wilgoci i zaraz powraca nastrój z lat bycia nastolatkiem .Razem z zapachem ożywają inne walory tamtej chwili .( podobne trochę do nastroju czy stopnia aktywności lecz naprawdę są tak ulotne choć silne - i jeszcze nie zostały nazwane ) I zaczynam ten banał sprzed lat . Banał ale jaki piękny - lecz im bardziej chcę przypomnieć chwilę w życiorysie której odpowiadają owe wrażenia tym jest ten impuls bardziej ulotny. Więc teraz nauczony doświadczeniem -rozluźniam i oddaję się temu krótkiemu cennemu seansowi.