Zielony kwiat

Gdzieś tam za mgłą
Istnieje niebosiężna góra
Szarości codzienne tam są
Lecz góra ta cała niebieska

Zimna, bo cała ze szkła
Na samym szczycie
Rośnie zielony kwiat
Ten kwiat nadzieją pachnie

Nadzieją tą marzenie przykryte
Że mój smutek w końcu zaśnie
Szczęście od dawna już rozmyte

Pójdę, wdrapię się
Tego kwiatka zerwę
Zrobię z niego perfum

By rozpylać nadzieję mógł
Będę rozpylał ją z rozwagą
Przecież nawet nadzieja
Też kiedyś kończy się

I co wtedy mi zostanie
Pozostać przy stole
Z pełnią i pustą flaszką ?