(Nie)pamięć

Dziś już nie rozumiem
Dziś już tego pojąć nie umiem
Jak to możliwe by jeden mały nieistotny fakt
Mógł zmienić ludzkie życie aż tak
Jak – powiedz mi jak?
W głowie wciąż mi gra tamta muzyka
Ta z przed tylu lat
I dźwięczą wciąż słowa które zmieniły świat
Mój świat
W niepamięć dziś chcę puścić wszystko to
W niepamięci zastygnąć na chwile dwie
Zapomnieć o Tobie i mnie
A jednak wciąż coś mi Ciebie przypomina
Wciąż z oczu sen spędza
Nie pozwala zasnąć
W mojej głowie natłok myśli wspomnień tamtych chwil
Wyjdź i zamknij za sobą drzwi
Zamknij je na klucz by nie wrócić nigdy już
Bym mogła znowu sama spać
By nabrał znów kolorów świat
W niepamięci zastygnąć na chwile dwie
I zapomnieć o Tobie i mnie
Tego właśnie chcę…