Menu
Gildia Pióra na Patronite

o niej

delikatność twego umysłu jest taka krucha..
i piękna boję się ją dotknąć z resztą po co...?
przecież ma trwać ma płynąć...
i chłonąć...alfo i omego mów do niej jeszcze...
mów do niej ciągle...mów do niej wiecznie...
daj jej połknąć to wszystko niech śpi spokojnie
i bawi się w snach w chowanego z myszką miki i z reksiem...
daj jej jeszcze ten balkon
gdzie by mogła tak bez strachu zasnąć sama
i nie martwić się że kiedyś
ciemną nocą nadwyręży sobie rękę od fantazji..

13 668 wyświetleń
116 tekstów
19 obserwujących
  • zlo282

    19 January 2013, 20:41

    milo mi Beato

  • Gaia

    19 January 2013, 20:06

    delikatność jak motyl przysiada na kolejnych wersach
    czytałam z uśmiechem, jakoś tak rozczulają
    :)