Żyć będziemy oddzielnie

Daj mi powiedzieć te słowa proste
One są piękniejsze niźli uczynek
Bo jakże pokazać miłość
Kiedy się więcej już nie ujrzymy

Żyć mamy oddzielnie w świecie
Więc zostaw mi swe bagaże
Poniosę je do wieczności za Ciebie
I kiedyś Cię jeszcze zobaczę

Nasze miłostki dawniejsze
Pozostaną w pamięci na zawsze
Jakżeby zapomnieć cokolwiek
Kiedy mi Twego serca nie starczy

I kradnie nam rozsądek
Jakże rzadkie, cudowne namiętności
Przecież nie możemy żyć razem
Ukochać musimy swe samotności

Chcąc nie być upartymi dla losu
Godzimy się na każde wyzwania
Lecz czy zdążymy jeszcze
Ukazać sobie swe wyznania

Twa część, ma część pozostanie
W cichych odłamach naszej samotności
Ona zawsze będzie już odcinkiem
Na w pół i do końca wieczności