Czasem zabierasz mi oddech
zamykasz w szklanej kuli
i stawiasz niewinnie na stoliku od kawy

Załamuje się pod wpływem światła
grymas przypomina skrzywiony uśmiech
Masz mnie - zamkniętą zaklętą zaszytą
gdzieś pomiędzy tobą a rzeczywistością

Cieszysz oczy widokiem miliona barw
usta dotykiem szkła
Możesz wyobrażać sobie taką mnie
lecz to nie będę ja