Menu
Gildia Pióra na Patronite

Joannie

czasami widzę skuloną postać
siedzisz samotnie w swoim fotelu
czujna i spięta potrafisz wytrwać
w jednej pozycji od godzin wielu

zaglądam cicho by Cię nie zbudzić
wszak to jedyny Twój odpoczynek
calutki dzionek musisz się trudzić
drzemiesz zaledwie króciutką chwilę

bolące ręce opierasz lekko
o poręcz łóżka niech i tak będzie
bo kiedy wstaniesz ze swego krzesła
dotykać będą wszystko i wszędzie

zmęczone oczy zamglone smutkiem
czemu Ci dzisiaj nikt pomóc nie chce
czy to miłości Twojej jest skutkiem
że od lat wielu tkwisz w poniewierce

czyj tak naprawdę krzyż dźwigasz miła
któż był dla Ciebie aż tak okrutny
zbyt dobrym w życiu człowiekiem byłaś
cichutko cierpisz swój los i trudy

jak mam Ci pomóc ma przyjaciółko
powiedz co mogę zrobić dla Ciebie
czy towarzyszyć sercem mam tylko
wiem że spotkamy się kiedyś w niebie

choć nie pamiętam jak Cię poznałam
teraz już nie jest to takie ważne
dzisiaj powiedzieć tak bardzo chciałam
dobrze że jesteś z Tobą mi raźniej

marzec 2009r.
[ - chciałam uhonorować moją serdeczną przyjaciółkę,
która odeszła w marcu tego roku ]

31 455 wyświetleń
288 tekstów
5 obserwujących
  • Meron

    24 August 2023, 22:28

    Ci, którzy nas kochali na ziemi, uśmiechają się do nas z nieba :)

    No i się wzruszyłem ! :)

    od Grafit, batram, Giakonika
  • Awaits

    24 August 2023, 21:52

    Dawno mnie nic tak nie urzekło.

  • Adnachiel

    24 August 2023, 18:34

    Wiesz, ja też piszę wiersze dla Przyjaciela, który umarł 15 lat temu... I do tej pory nie wrócił...
    Jakkolwiek dziwnie to teraz zabrzmiało :)

    Lubie takie utwory, w których jest tak wiele do opowiedzenia, do odczucia. Twój tekst taki właśnie jest. Przyjaciele wnoszą w nasze życie piękno. To wielkie szczęście.

    od Eneida, batram, Lili33
    • 24 August 2023, 20:02

      Dziękuję za opinię - jest mi niezmiernie miło :)
      Czasami miewam obiekcje czy to, co przelewam na papier jest czytelne dla odbiorców , a teraz jest mi zdecydowanie lżej - serdecznie pozdrawiam :)