brak

Czasami popołudniową porą
wśród obojętnych ludzkich serc
bezradna jak Ikar się czuję
- przecież nie mogę Cię mieć

Każdy kroczy w swoją stronę
O swoich rozmyśla problemach
Nigdzie ani jednego
Współczującego spojrzenia

I nagle wzrok mój na ciebie pada
Ty także się gdzieś śpieszysz
uśmiecham się czule, jak zawsze
- szkoda, że Ty się nie cieszysz...