Fotografia

Czarno-białą fotografię
trzymam w drżących dłoniach.
Przestać płakać-nie potrafię...
ból pulsuje w skroniach.

Te łzy gorzkie, przepełnione
wielką samotnością,
na tym zdjęciu rozmazane,
zostawiam...z radością.

Ból z dzieciństwa może minie,
przyjdzie ukojenie...
I ta pustka w sercu zginie,
zmniejszy me cierpienie...

Fotografię czarno-białą
z łez moich strumieniem,
gdzieś głęboko zakopaną,
przykryję kamieniem...

Niech ten kamień tam zwalony
zostanie mogiłą,
dla mych wspomnień przerażonych,
które w końcu zginą.