Okruchy życia...

Codziennie upijam się winem
z cierpkich wiśni
to wszystko na co mnie stać
pragnę zapomnieć
lecz w każdej odsłonie dnia
potykam się o ślady
tamtych chwil, pamiątek
i miejsc
nawet stary wiklinowy fotel
pachnie tobą
w sieni zatrzymał się czas
cisza, pustka i ja
nad oknem pająk wije kolejną sieć
daje złudzenie
że nie jestem sam..
słucham szelestu zasuszonych ziół
ale to tylko wiatr
bezczelnie porusza nadzieją
czekam, choć wiem
że nie zapukasz do moich drzwi
tęsknię...
wypijam kolejny łyk…