Cisza

Cisza
Niezłomny świadek śpiących dusz
Cisza
Rozdziera nam serca, wbija nóż
Cisza
Pani na tym skrawku ziemi
Cisza
Każdy zmarły z nią się dzieli
Cisza
Cmentarzem włada ta królowa
Cisza
Niezmiernie głośna jej wymowa
Cisza

Choć taka obca i nieprzenikniona
Każdego z nas weźmie w swe ramiona
Za życia ucieczką od trudu i znoju
Po śmierci domem wiecznego spokoju