Żegnaj.

Byłam tak blisko, idąc drogą pełną marzeń.
Starałam się nie myśleć, o tym,
Czy ktoś oprócz Ciebie się ukaże.
Wpatrzona w Ciebie, w sztukę wspaniałą, myślałam, że nic innego nie może mnie zagiąć.
I spojrzałam nagle w bok -
Mając nadzieję,że kiedy tam wkroczę o Tobie zapomnę.
Po raz drugi zboczyłam ze swej trasy, by dojść do jednej myśli -
Iż mój świat jest nieudany.
Kolejnym razem zaplątałam się w swojej niepewności,żeby potwierdzić się w swojej pewności.
Życie bez myśli o Tobie było udręką.
A zaprzestanie walki o Ciebie - nieszczęściem.

Nieszczęściem dokonanym nazywam swą dziś drogę,
Uciekając do tej pory przed myślami o Tobie.
Krocząc drogą zbitych marzeń, od Ciebie chcę uciec,
od Twoich wspaniałych ust, niczym różane płatki róż,
Które nigdy nie zostały przeze mnie spróbowane,
od Twojej zieleni ognistej w oczach - uciekam,
Od Twojego życia -
Przestałam się nim interesować.
Chcę uciec od tego co jest niespełnione i nigdy spełnionym nie zostanie -
Świadomość tego, że będziesz kiedykolwiek żył dla mnie.