Szklana Pani

Bitwy w mym samym, wciąż i wciąż się toczą
Lecz nie o moje ciało, umysł, dusze a oko
Które, od pewnego czasu tylko ciebie szuka
Lśniąca i w szkiełko ubrana, a imię twoje wódka.

I pomimo, żeś bardzo mocna i w gardle paląca
Nie używasz perfum, a nie zawsze pachniesz ładnie
Usypiałaś mnie na dworze, łóżku nawet w własnej wannie
Zatapiam wciąż w tobie smutki, choć rano wyglądam marnie.

Pomimo, że szybko przemijasz to kupuję nową
Może lepszą, może gorszą, nieważne bo po co
Nad smakiem gorzkiej wody mam się zastanawiać
Ważne abyś usypiała, nie musisz mych błędów naprawiać.