Nie prześpijcie zimy byle gdzie

Bielszy uśmiech
to tylko w grudniowy pocałunek
nie typuję miejsc
na każdej oszronionej ulicy
możemy ułożyć ranking codziennych absurdów
w każdej bramie ogrzać dotykiem piekielnego ciepła

wracamy do samotności jak do domu
w buncie dwulatka krzyczymy cierpkie Nie
zimą nie dokuczają już komary
jedynie koszmar nieodśnieżonych dróg

w tajemniczym ogrodzie pozostały tylko dziewice
wyrzuconym z raju
łyk grzechu z zerwanego jabłka
w hipnotyzującej promocji
ich ciała będą leciutko powiewać na wietrze
skalane człowieczą próżnością