***

Białe piękno na drzewach się tli
jak gwiazdy błyszczące na niebie.
Rozsypuje się wokół niekolorowy puch,
dźwięcznym wiatrem poruszając gałęzie.

Wokół słychać śnieżny ruch,
biel płatków roznosi się dookoła.
Świat zakrył się niewinności bajką
w oknach rozsuwają się firanki.

Przy kominku dźwięczy koci mruk,
w tle ciemność otula się ciepłem.
Zamarznięte spod płatków dłonie
ogrzewają się wśród ludzkich serc.

Choć zima na dworze wciąż tkwi,
nie wpuszczajcie jej do domu.