Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

Ces mains ont disparu

anioły umierają młodo
za tych - co nie chcą umierać
i wielka cisza za nimi się dłuży

uzbrojone w skrzydła
ludzie-płomienie
ludzie-popioły
niczym matka moja bolesna
do której ojciec mój biegł młody
dysząc tęsknotą

nie
nie wróci
choć odwracam się na szelest każdy
z nadzieją i trwogą

lecz o rękach mojej matki
taka jest piosenka:
ach! już tych rąk nie ma
już je kryje ziemia...

szczęśliwy
pókiś tak nie śpiewał

101 667 wyświetleń
955 tekstów
266 obserwujących
  • giulietka

    26 October 2022, 11:09

    "kiedy odchodziła żeby wrócić
    z sercem nie skróconym przez oszczędność
    tak znikoma że prawdziwa
    sama na wspólnej drodze
    po obu stronach wiary
    Tłumaczył
    że wieczność jest tylko jedna
    że już są razem chociaż się nie widzą
    że miałby ochotę nagadać jej serdecznie
    choćby w przedpokoju ciepłym od ubrań
    przecież tylko nieobecni są najbliżej"

  • chrupcia

    25 October 2022, 08:22

    Piękny i smutny, ma coś ujmującego w sobie