Mam zielone, kocie oczy - tak samo jak Ty
A kiedy za mną zatęsknisz,
bo przyjdzie taki moment,
wśród dni najzwyklejszych,
że nawet byś nie pomyślał.
Będę.
Może nie obok
i nie na wyciągnięcie ręki.
Może nie na już
i nie na jutro.
Ale będę.
Wśród słów prawie zapomnianych
i dotyku, co jak przez mgłę
- taki kadr nieostry...
Zamazana przez deszcz,
uniosę się w tlenie.
Którego coraz mniej...
Bo coraz mniej zieleni.
* (Tytuł to fragm. "Sto tysięcy jednakowych miast" - COMA)
3 August 2011, 11:39
Skąd pewność, że u mnie nie ma zieleni?
Nie wszystko, co pisze, jest "przepisane" ze mnie. Oprócz emocji. Bo te wszystkie wydzieram z siebie.Dziękuję i od-pozdrawiam :)
3 August 2011, 11:25
~sprajtko, to ja dziękuję. Miło, że czasem mnie czytasz i ślad zostawiasz. :)
~AgaZo, kurka, ale kości mam wszystkie na miejscu, nie widzę, żebym coś sobie ujęła. ;) Dziękuję!
Nie wiem czy to tak dobrze "od rana słodzić", ale milo mi strasznie...Pozdrawiam Was wraz ze słońcem, które w końcu zawitało! :))
3 August 2011, 09:55
"Falowałam" wraz z tym wierszem. Każde slowo czułam w ustach.To sztuka tak przekazać emocje.Dziękuję:)