Nas dwoje

A gdy nadejdzie znów lato,
rozświetli niebo gwiazdami,
podam mu pewnie rękę,
pójdziemy na spacer we dwoje.
Nucić będziemy po cichu
o życiu, radościach, beztrosce,
o dniach długich z pozoru,
a jednak za krótkich... stanowczo. Przysiądę z nim na pomoście,
zapytam o sprawy istotne,
wysłucham, poproszę "Nie odchodź"
i świt przywita nas w porę.