Serce nazwała jego imieniem.
Zwykła dziewczyna, a zarazem bardzo ładna, taka była widziana przez innych ludzi, a pokochała chłopaka, którym nikt się nie zachwycał z wyjątkiem jej, tej dziewczyny.
Poznając go, widziała w nim prostego chłopaka. Stał przed nią taki zwykły, chudy blondyn.
Poznając go bliżej dostrzegła w nim coś wyjątkowego, coś co ją ujęło tak bardzo, że pragnęła kolejnych spotkań z nim. Pokochała jego oczy, które przykrywały okulary, pokochała jego uśmiech, jego chudość, która wyglądała zabawnie.
Uwielbiała jak ich dłonie splatały się, jak wtulała swoją głowę w jego tors. Najbardziej lubiła jak całował ją po włosach i mówił jak ładnie pachnie.
Zapamiętała bardzo dokładnie z małymi szczegółami ich pierwszy taniec. Jej brązowa wirująca spódniczka w białe groszki, jego znakomity zapach unoszący się w powietrzy. Pamięta każdy krok, każdy ruch wykonywany podczas tańca. Tak bardzo utkwiło to w jej pamięci, że nie potrafiła wyrzucić tego dnia z pamięci ....
Z upływem czasu pokochała go tak bardzo, że nazwała swe serce jego umieniem.
