W domu jak zwykle matka zmęczona po 8h pracy. Samotna choć mieszali wszyscy razem: Ona, jej matka i ojciec. Jeśli w ogóle takiego człowieka można nazwać ojcem. On - Filip, ten który zawsze znalazł czas na rozmowę mieszkał w akademiku, rzadko bywał w domu.

Weszła jak zawsze rzuciła szybkie "hej" i poszła do swojego pokoju. Pokój, a raczej więzienie choć czasami niebo, które potrafiło unosić ją tak wysoko. Włączyła komputer i włączyła muzykę..słyszała tylko urywki rozmów, a raczej kłótni..
Tuż obok biurka miła własny czajnik elektryczny tylko po to aby w czasie alkoholicznej wymiany zdań nie musiała im "przeszkadzać". Głośnik już sam nie posiadał większej mocy, sama nie wiedziała jak ma uciec, uciec od...

Siedząc z herbatą i telefonem w ręku cała drżała, drżała z nerwów. Nie potrafiła się uspokoić każde kolejne słowo, który wydawało się coraz bardziej nie wyraźne. Alkohol potrafi tak bardzo zepsuć człowieka.
"Ty kurwą"..."Odpierdol się".."Nie pokonasz mnie to ja jestem w tym wszystkim lepszy"

Słysząc coraz bardziej głośniejsze wyzwiska nie wytrzymała. Wstała i podbiegła do drzwi chciała jak najszybciej powiedzieć co myśli o tym idealnym ojcu, o tym który każdego wieczoru robi im to samo, który woli siedzieć na stacji benzynowej i dokańczać kolejną setkę, niż być w domu. Nie zauważył, że ich córka potrzebuję rozmowy, że czasami po prostu potrzebuje miłości, od ojca, a nie tak bardzo bolące zachowanie alkoholika.
Otwierając drzwi zobaczyła go chwiejącego się na nogach. Straciła tą pewność siebie, zakluczyła drzwi na klucz i zaczęła płakać.

Nie mogła tak po prostu zostawić Matkę samą, za dużo razy już to robiła, za dużo razy milczała, za dużo razy ulegała mu.
Wybiegła z łzami w oczach.
"tak..Ciebie się nie da pokonać. To ty jesteś niepokonalnym alkoholikiem, który ma największe doświadczenie."
Nic..po prostu ją uderzył. Nie poddała się. Wstała! Przydusiła jego twarz do ściany, dzieliła ich odległość 10cm. Czuła zapach alkoholu jaki wydobywał się z jego ust.
" I co teraz to ja jestem tą lepszą, i zauważ, że choć jestem lepsza to jestem trzeźwa"
Puściła go, a on upad na ziemie.

Wróciła do pokoju i nie myśląc za wiele wzięła swój plecak i wyrzuciła wszystkie książki. Pozoranie zapakowała bluzki, bluzy, pieniądze, aparat, złotą biżuterie i najważniejsze dokumenty.
Pozostawiła tylko...
"Droga Mamo!
Wiec, że Cie kocham i wiem, że mój czyn jest bardzo egoistyczny. Ale muszę, muszę po prostu wyjść z tego domu. Jadę do babci, nie dzwoń do mnie i nie szukaj mnie. Proszę Cię daj spokój z ta chorą miłością, jeśli można to nazwać miłością. Potrzebuję Cię dlatego mam nadzieję, że już za kilka miesięcy, będziemy mogły zyć własnym życiem. Pamiętaj, że w moim życiu zawsze pozostaniesz, nawet jeśli nie mielibyśmy się już zobaczyć. Babci powiem, że przyjechałam na wakacje, żeby nie zadawać jej kolejnych ciosów. Jak już się odnajdziemy to proszę Cie w tym wspaniałym raju nie wspominaj mi już o nim.
Bardzo Cię kocham !
Proszę Cię przekaż ojcu, że jeśli będzie kiedyś jeszcze pamiętał, że miał córkę to właśnie już ją stracił.
Kocham Cię i mam nadzieję, szybko przyjedziesz do mnie na zawsze..
Twoja Julcia.."

Wszelkie informacje dotyczące wyjazdu były bardzo przemyślane.

Wybiegła przez okno. Kilka metrów od miasteczka babci płynęła rzeka. Wyrzuciła tam plecak.

__________________________________________
Odnaleziono jej plecak po 2 tyg.
Jej matka dołączyła do niej już po 2h od przeczytaniu listu - zabójstwo alkoholika.

* * *
Do czego może prowadzić alkohol..?