Błyski słońca.

Takt bicia serc; ich serc, stał się pewnego rodzaju kołysanką dla skołatanych nerwów każdego wieczoru, gdy samotnie leżąc w łóżkach, analizowali i podsumowywali miniony dzień. Stał się pewnego rodzaju odskocznią, tak przyjemną i tak niepowtarzalną, że aż niewiarygodną.

Niejednokrotnie kłócą się, odwracają się do siebie plecami i milczą.. Niejednokrotnie wmawiają sobie, że tym razem to nie „ja” pierwszy przełamię barierę i wyciągnę dłoń.. Niejednokrotnie zaciskają zęby i walczą ze samym sobą, zaciskając dłonie w pięści.. Ale również niejednokrotnie łamią te wszystkie zasady, odwracając się i mówią ciche „przepraszam’’, przytulają się i szepczą do ucha „już jest dobrze. nic się nie stało’’.

i kochać się z Tobą o trzeciej nad ranem.

Niejednokrotnie muskają usta, uśmiechają się, przymykają powieki, wygłupiają się.. Niejednokrotnie usypiają wtuleni w siebie, śniąc o niedalekiej przyszłości, która będzie istną tęczą kolorów.. Niejednokrotnie rozmawiają na te błahe tematy, ale również te poważne, które ciężko się wymawia na głos; które są niczym kolce róży, które utykają w gardłach.. Dzielą się swoimi losami, budując swój własny, który będzie trwał w nieskończoność.

i jakoś przekazać Ci część nieprzepartej, niegasnącej, przygniatającej, bezwarunkowej, przytłaczającej, wzbogacającej, rozwijającej, nieprzemijającej, nieskończonej miłości do Ciebie.