Menu
Gildia Pióra na Patronite

Cudowne życie.

Pewnego dnia, jakiś mężczyzna, poprosi mnie o rękę. Będzie miły i rodzice bardzo się ucieszą. Przez pierwszy rok będziemy się kochać bez ustanku, potem coraz rzadziej i rzadziej. Kiedy zaczniemy mieć siebie dość, zajdę w ciąże. Wychowanie dzieci, praca i spłata kredytów będą trzymały nas razem. Po jakiś 10 latach mąż wda się w romans, bo ja będę zbyt zajęta i zmęczona. Dowiem się. I zagrożę że zabije jego, kochankę i siebie. Przetrwamy to. Po kilku latach znów zacznie romans, udam ze nic nie wiem bo szkoda będzie czasu na próżne awantury. I tak doczekam ostatnich dni marząc - Raz żeby moje dzieci miały życie jakiego ja nie miałam a kiedy indziej ciesząc się ze staja się moją kopią .

12 796 wyświetleń
105 tekstów
13 obserwujących
  • 29 January 2011, 17:23

    Te opowiadanie bardzo mnie ruszyło. Daję Ci plus ponieważ to opowiadanie jest bardzo realistyczne. Osobiście nie chciałbym by ktoś coś takiego przeżył. Trochę intryguje mnie pytanie "Czemu aż tak zła wizja przyszłości?". Jeśli to czytasz, to dziękuję :).