Ego Ateista
Pamiętasz wieczory na balkonie? Mówiłaś, że kochasz tak mocno i nie możesz przestać. Płakałaś mi w ramię na samą myśl, że szczęście może się skończyć. Później wypłakiwałem jego resztki w mokre od deszczu rękawy. Popękane usta, spocone ręce i wilgotne powieki, teraz też wszystko tak płynie i płynie.
27 February 2012, 11:09
zgadzam się ja z wypowiedziami poniżej - albo powyżej...?;) - podoba mi się , będę czytać!
9 February 2012, 20:04
Och, to świetnie:) Planujesz dodawać tutaj jakieś obszerniejsze teksty?
9 February 2012, 18:55
Byłby z tego piękny wiersz :)
A gotową książkę chętnie bym przeczytała, bo po przeczytaniu Twoich opowiadań stwierdzam, że jesteś naprawdę świetny.
9 February 2012, 13:43
Tylko nie mów, że to już koniec tego tekstu. Po tych kilku zdaniach wydaje mi się, że polubię Twoje opowiadania. Tylko pisz:)