Ostre uderzenie z otwartej dłoni sprawiło, że zamilkłam. Na chwilę.
-Brak ci argumentów? Tak pokazujesz swoją rację?- kpiłam z niego.
-Boże… Co się z tobą dzieje, do jasnej cholery?!
-Jesteś taki śmieszny. Nie dotykaj mnie więcej, psycholu! Spierdalaj z mojego życia!
-Przestań, kotku… Kochanie, przepraszam.- zaczął skomleć jak zbity pies.
-Powiedziałam, spieprzaj.- w końcu wyszedł.

Nasz związek nigdy nie był normalny. Kłóciliśmy się kilka razy dziennie. Nie wiem, komu bardziej zależało. Potrafiliśmy się ostro kłócić, a chwilę później jeszcze ostrzej kochać. Uwielbiałam Huberta, ale ostatnio zaczął działać mi na nerwy. Miał kochankę i nawet się z tym nie krył. Co prawda umówiliśmy się na związek otwarty, bez zobowiązań, bla bla bla. Jednak ja wcale nie chciałam mieć konkurencji w jakiś głupich lafiryndach, które były dla niego tylko obiektem z dziurą między nogami. To ja byłam jego tlenem do życia. To mnie miał kochać. Tylko ze mną miał sypiać.

Dzisiaj pokłóciliśmy się właśnie o to. Zerwałam naszą umowę o otwartym związku. Wypomniałam mu te wszystkie dziwki, a on wszystkie moje skoki w bok. Padły zbyt mocne słowa i zraniliśmy się nawzajem zbyt głęboko. To, że mnie uderzył, przyjęłam spokojnie. Nie zrobił tego pierwszy raz. W łóżku lubiliśmy ostro się bawić. Podduszał mnie, pluł na mnie, bił. Nie, nie byłam biedną ofiarą, która nie mogła się bronić. Ja nie chciałam. Podobały mi się różne odchylenia od normy. Podniecały. Z Hubertem zawsze tylko na ostro. Czuły seks zostawiałam sobie na noce bez niego. Miałam duże powodzenie, więc mogłam przebierać w partnerach…

Z rozmyślań wyrwał mnie dźwięk smsa.
„Lady D. przyjedź do mnie dziś o 20. Tęsknię, Mat”

Oto i jeden z nich. Mat, zdrobnienie od Mathew. Ojciec Amerykanin, stąd imię. Wysoki, brunet, ciemna karnacja, zawsze lekki zarost. Kipiący testosteronem facet z krwi i kości. Sama myśl o nim podniecała wyobraźnię. Nazywał mnie Lady Dianą. Przy całej swej męskości potrafił być słodki, oczarowywał.

„Nie wiem, czy mam ochotę. Lady D.”
„Przyjedź, a sam to ocenię.”
„Nie lubię rozkazów.”
„Nie będę Cię prosił o spotkanie.”
„Zobaczymy.”
Wiedziałam, że po pół h przyjdzie wiadomość. Byłam pewna. Przyszła po 15 min.
„Lady D. proszę.”
„Do zobaczenia.”

Na zegarku była już 18. Musiałam się pospieszyć. Nawet w piżamie i kapciach chciałby mnie tak samo mocno, jednak ja lubiłam wyglądać zabójczo. Wyciągnęłam z szafy nieziemsko obcisłą małą czarną. Na myśl o cudownym wieczorze uśmiechnęłam się do siebie i zapomniałam o Hubim…