Potępiony

Nie wielki chłopiec, żyjący w małym Mieście. Miasteczko która z niczego nie słynęła, była podobna do tysięcy innych Grodów, na której żyło tysiące innych dzieci, ale ten był wyjątkowy. I nie przez to co robił czy jak żył. Pochodzenie jest w życiu ważne, ludzie kojarzą cię po twoich rodzicach po tym jacy oni byli lub są. Co robią i kim są, tak więc po urodzeniu dostaje się metke którą ma się na całe życie a ta metka to pochodzenie. Pochodzenie naszego bohatera to sierociniec nie zna swoich rodziców i od zawsze chciałby ich poznać mimo tego ,ze go zostawili. Kocha ich i wie ze gdzieś tam oni są. ze żyją lecz o nim zapomnieli. pragnie ich poznać i uściskać a także wyjaśnić dlaczego go zostawili. Zielony zakątek maleńkie miasto w wielkim królestwie słabo prosperującą ,a w nim wszechobecna bieda. na każdym zaułku można spotkać złodzieja, nikt nikomu nie ufa a młody Bartomel jest bardzo zręcznym rzezimieszkiem. Porusza sie jak cień nie słychać go a co dopiero widać. w Jego ruchach widać gracje choć nikt nigdy nie uczył go tego fachu. Genialny samouk ? niezupełnie... Dziedziczenie pewnych cech, to spuścizna po rodzicach. Bardo jeszcze nigdy nie złapano jeszcze nigdy go nikt nie widział choć okradł prawie każdy dom w zaułku. Pewnego dnia król rozkazał oczyścić zaułek i wyłapać złodziejów. Czarne włosy i śniada cera zawsze twarz owinieta chusta chusta czarna jak smoła. Czarna kurtka i rękawiczki. Czarne luźne dresowe spodnie i dwa dzwoneczki przyczepione do nich które nigdy nie dzwoniły...
Bardo był przywódca jednego z części podziemia w miasteczku. Wszystkich było 7 szczęśliwa liczba lecz nie dla nich. Każdy na każdego bez skrupułów i ograniczeń. Jedna zasada nie zabijamy kolegów po fachu. Można pobić obić lecz nie zabić.
Czasami są organizowane spotkania pod rynkiem lecz tylko w tragicznych sytuacjach.
Wiosna roztopy wtedy rzeki wypełniają się po brzegi, łąki robią się zielone kwiaty kwitną a Bardo leżał ze swoimi kompanami w stogu siana i spoglądał na chmury jedząc jabłko. Nie świadomy klątwy na Nim spoczywającej cieszył się z życia. Życia, które miało się bardzo zmienić...