"Ukrainiec" i "Esesman" ,takie mieli szpicmiana. Dziadek "Ukraińca" trafiłna ziemie odzyskane w ramach akcji "Wisła", a babcia "Esesmana" urodziła się w Niemczech. Że teżz ich przyjęli do ZOMO i to w Katowicach? Z takimi korzeniami? Wtedy! Kto i ile i z kim i co pił, albo..., żeby chłopaki mogły pośród tej genialnej gwardii porządkowej, członkowie, której nazywali siebie -"Ostatnia husaria Europy".

Była niedziela w lipcu. W pewnej wiosce strażacy robili doroczny festyn rodzinny wraz z miejscowym proboszczem. Juraj dyżurny własnie odbierał typowy telefon na 997.
- Dyżurny Komendy Powiatowej w Parzyszczykopytnych, aspirant Mazurski, proszę!?

- Panie aspirancie pan wie.

- o co chodzi, w czym problem - dopytywał, a młody męski głoś nieśmiało kontynuował.

- Te dwa ch..e, to one dzisiaj są w mieście?

- Niestety dla ciebie są i będą do dziewiętnastej. Przekaż kolegą.

- K...a, panie policjancie, zaś k...a z domu nie można wyjść i napić się jak człowiek, k...a w parku. K...a, zaś by było k...a wp....ol i dechy. Prz.....ane, k...a jak przez takich ch.i żyć normalnie.

I trzask z rezygnacją odkładanej słuchawki. A chwilę później na cywilną linię zadzwonił JEDEN i poprosił dyżurnego Juraja, aby "Patrol Śmierci" przestał patrolować parki, skwery, pustostany,meliny i inne tak zwane miejsca gromadzenia się elementu przestępczego i udał się na festyn strażacko-parafialny, bo będzie tam kilka tysięcy osób, a już ponoć nad jeziorem bawi się kilkaset: plażują, grillują i tańczą oraz piją całymi rodzinami. Jak ich zobaczą, to może nie pozabijają się i dzieci im się znowu nie potopią, zatem roboty będą wszyscy mieli mniej. Rok temu trzy utonięcia, dwa rozboje i jedno usiłowanie zabójstwa. W tym utopił się jeden strażak pijany OSP, co szukał topielca nastolatka.

"Patrol Śmierci" tymczasem stał na wylotowej drodze z miasta i uroczo gaworzyli sobie z sąsiadami wracającym z wielkiego miasta z giełdy. No i usłyszeli.

_ Czterysta dziesięć piętnaście dla czterysta jeden zero zero zgłoś się!

"Esesman" sięgnął do wnętrza Volkswagena, wziął mikrofon na rulowanym kablu i odpowiedział z nadzieją na jakąś akcję:

- Zgłaszam piętnaście.-

- Z polecenia "pierwszego" udaj się na festyn nad jezioro i pełnij tam służbę w patrolu pieszym do odwołania, ale oczywiście blisko radiowozu. Nie prowokujcie, nie odpowiadajcie na zaczepki, uśmiechajcie się, starajcie się swoją obecnością wpływać na godne zachowania biesiadujących, biwakujących i bawiących się.

- Przyjąłem, bez odbioru!

Spojrzeli po sobie i "Ukrainiec"zwrócił się do sąsiadów, przepraszając ich serdecznie i stwierdzając, że w sumie, to mogliby, jak odpoczną, przyjechać nad jeziorko i też zabawić się, zwłaszcza, że wieczorem po discopolowcach ma wystąpić legendarna "Ruja Duszoprzestrzeni". Sąsiedzi wyrazili zainteresowanie, ale nie byli pewni, bo jeszcze rodzice sąsiadki mieli przyjść, a oni bez niczego nie przychodzą, więc raczej biesiadnie będą mieli w domu. Dobrym jest, gdy rodzina trzyma się razem i razem upijają się, aż po wspomnienia irracjonalnych zachowań za rok i dwa, od których gnie się i sika ze śmiechu.

Pojechali nad jezioro. Radiowóz ustawili za sceną, tam gdzie były grille i tym podobne stoiska oraz namioty konsumpcji dla VIP-ów. Od razu zagarnął ich szef miejscowej OSP Achym Gymbala. Zaprowadził do jednego z namiotów i zaproponował coś do zjedzenia i bimbru kszklaneczkę, jak to mówił. Na poczęstunek kaszanką, kiełbasą i oscypkiem grillowanymi zgodzili się przechętnie, ale na alkohol nie, bo było bardzo gorąco i duszno. Zaproponowali, że spotkają się wieczorem po służbie, wiedząc, że szef OSP już będzie pijany i wywieziony przez zonę za jakieś trzy godziny. Pojedli. Napili się wody mineralnej i poszli się przejść wzdłuż festynowiczów, biwakowiczów i miłośników rodzinnego wypoczynku nad wodą. Ludzie byli nastawieni przyjaźnie, a dzieci zadawały pytania, to godzinkę im zeszło na ich zabawianiu. Potem wrócili i weszli na niewielkie wzgórze, skąd mieli panoramiczny obraz całego rozrywkowego zajścia. Usiedli na trawie i nudzili się.

Niepokoiło ich niebo, które zaczęło wypełniać się burzowymi chmurami, a tłumy napływały i to wcześniej, niż organizatorzy spodziewali się. Rekord frekwencji zostanie pobity. Obaj bali się, że pijani strażacy zaczną się wzajem prowokować i dojdzie do mordobicia albo nawet sporej ruchawki. Niesnaski między członkami sąsiednich OSP bywają, a po wielkiemu picu żale mają czterokrotnie większy gniew w oczach i pięściach, a rozum idzie się potaplać w ciepłej wodzie jeziora.

Nagle zerwał się wiatr kiejby halny w Poroninie i zaczęły się błyski. Spojrzeli na ogromne stare wierzby i orzechy włoskie oraz jadalne, które rosły na całym terenie, gdzie bawili się i ucztowali piknikownicy. Ich konary kładły się pod wpływem porywów szkwału. Ale ludzie bawili się świetnie i nie zwracali na zbliżającą się burzę. Pili, tańczyli, dzieci biegały pomiędzy grillami i ogniskami. W pewnym momencie zaczęło się dziać coś dziwnego, bo szkwał wiał z zachodu, a sucha gałąź jednego z orzechów włoskich, w sumie ogromny konar, zaczął się kołysać w prawo i w lewo, wbrew wiejącemu silnie wiatrowi, po czym z trzaskiem konar pękł w pewnej części swojej wysokości i pęknięty dalej kołysał się w prawo i lewo, tylko coraz mocniej, aż wreszcie ostatecznie przechylił się w lewo i spadł na bawiących się pod nim. Wiedzieli już, będą ofiary. Zaraz niebezpiecznie zaczął się ruszać drugi konar na drugim orzechu, tym razem jadalnym i ochotnicy strażacy w liczbie czterech zaczęli się wspinać na orzecha. Dziwne to było. Po co czterech? Przecież to skrajnie niebezpieczne i nieodpowiedzialne. Weszli szybko i trzech próbowało powstrzymywać kołyszącą się gałąź, a jeden ciął Dolpimą. Po co na co? Szaleństwo. Ale konar rozbujał się jak poprzedni, trzasł i z hukiem spadł ze strażakami, tym razem w prawo. Wiedzieli. Strażacy tego przeżyć nie mogli.

Spokojnie poszli do radiowozu po taśmę zabezpieczającą, musieli zabezpieczyć miejsce zdarzenia. Powiadomili dyżurnego, aby wezwał grupę i prokuratora, czuli, ze pod orzechami jest masakra, choć dziwiło ich to, że nie ma krzyków przerażenia, muzyka nie ustaje, a ludzie jeszcze głośniej śpiewają pijane biesiadne piosenki.

Pod drzewami była rzeczywiście masakra. Nogi jednego ze strażaków uderzyły o spory głaz i po otwartym złamaniu w piszczelach leżały z jednej strony głazu, a tułów i głowa z drugiej strony. Drugi ze strażaków miał wnętrzności wywalone na zewnątrz brzucha. Tu "Esesman" doznał dziwnej wizji. Zobaczył oczyma duszy blond czterolatka patrzącego w górę na spadającą gałąź i strażaka. Strażak runął na ziemię plecami i odbił się od niej, a z brzucha eksplodowały mu krwiste i fetorujące bebechy, czuł ich smród. Byli jeszcze dwaj strażacy. Ten z piłą motorową nie kontrolował się i przypadkiem w locie odciął głowę tego ostatniego, nim sam upadł na głowę i pogruchotał kręgosłup, który poskładał się w krwawą ciapę do samych nóg, które powoli chybotały się, jakby gdzieś idąc, aż upadły w piach. Pod drugim drzewem leżało osiem męskich zwłok.

Było im trudno zabezpieczyć miejsce zdarzenia, bo tłum napływał i nie zwracał najmniejszej uwagi na zwłoki ofiar zawieruchy. Dookoła biegały cieszące się dzieci, które obrzucały się wątrobami zabitych i sprawiało im anielską radość. Tłum wdeptywał ofiary i nanosił na nich piasek, aż wkrótce zostały krwawe miazgi, które jednak zasypywał wiejący od plaży wiatr. Nikt nie reagował na ich wezwania do zachowania porządku i szacunku dla zwłok. Po chwili zabrzmiały pierwsze nuty koncertu discopolowców. Przyszedł prokurator z technikiem, który powiedział, aby dali spokój, bo do rana nie będzie śladu i nikt niczego się nie dowie.

Potem było takie żiłżoooołuuuuuuuuchhhhhhhhhhhhaaaaaaa i wszystko zwolniło tempa, a obraz zaczął rozmywać się w wirującym piachu od plaży.Wreszcie wybrzmiało:

- Mirek, Mirek, wstajemy? mamy jechać na urodziny do Jasia. Już pół do dziewiątej, a tort mieliśmy o siódmej odebrać.

Sny pozostaną ze mną do końca i to przeważnie takie. Jak pisał Moen, powodem może być też, że ja bardzo dużo na noc piję i sen jest bardzo płytki,a resztę, to mózg, uszkodzony mózg.