Bezimienna

Wiesz, chciałabym Ci o tym wszystkim powiedzieć, słowo po słowie, jednak kiedy próbuję to zrobić, nigdy nie mogę nawet zacząć. To nie dlatego, że nie chcę. Dlatego, że się boję. Boję się, że odejdziesz, jak wszyscy, którzy poznali chociaż skrawek mojej duszy. Ludzie zawsze odchodzą, wiesz? Ja zdążyłam się już do tego przyzwyczaić. W końcu każdy zmienia swój cel podróż, tej w nieznane oczywiście. Wiesz o czym mówię? Chciałabym żeby mnie zaakceptowano, skoro sama nie potrafię tego uczynić, nie potrafię, chociaż nie wiesz jak bardzo się staram.
Znienawidziłam swoja osobę tak dawno temu, że nie mogę sobie nawet przypomnieć, kiedy to się dokładnie stało, a ja mam słabą pamięć, na prawdę słabą. To chyba jedyne co jest we mnie dobre , bo ja na ogół nie jestem dobrym człowiekiem.
Uparcie poszukuję szczęścia, które dawno temu postanowiło mnie opuścić, tak jak inni, a skoro nie mogę go znaleźć, mam swoje własne zamienniki. Domyślasz się zapewne jakie. Poszukuję szczęścia co weekend. Co weekend je odnajduję, za kazdym razem w tym samym. Bo wiesz, ja łatwo przyzwyczajam się do ludzi, rzeczy i miejsc, jednak nie zawsze warto. Potem jest cholernie przykro, a nikt tego nie lubi. Poza tym, ja czasem znikam, dlatego ludzie nie przyzwyczajają się do mnie. Może wyznają taką samą zasadę jak ja?? A może po prostu nie jestem tego warta.
Często sie nad tym zastanawiam, wiesz ? Bo ja, tak na prawdę, nie znam swojej ceny wartości. Nie potrafię tego określić, bo za każdym razem, kiedy wydaje mi się, że coś znaczę dla kogoś, ktoś musi się zaśmiać ironicznie i odebrać mi to wszystko, co powoduje uśmiech na mojej twarzy. Zawsze, za każdym razem tak się dzieje. Dlatego właśnie lubię uczucia, które sprawiają iż zapominam o wszystkim i wtedy liczy się tylko ta jedna osoba, tylko nie wiem czy dobrze robię, bo przecież ona i tak w końcu zniknie.
Gwiazdy tez przecież się wypalają. Kiedyś myślałam, że to one są trwałe, ale wtedy byłam młoda i głupia. Więc czym jest moje życie?
Moje życie to jedno wielkie, nic nie znaczące bagno niespełnionych pragnień. Nie wiem czy jesteś świadoma tego wchodząc do mojego świata. W nim nie warto istnieć, bo i tak w końcu wszystko zniknie, wypali się jak te gwiazdy.