Dla Ciebie
Jestem kobietą.
Słabą i wrażliwą, zbyt szybko obdarzam ludzi zaufaniem. Zbyt szybko się zakochuję. Płaczę, cierpię. Boję się tak wielu rzeczy, sytuacji. Boję się ciemności, pająków, krwi, ostrych przedmiotów i samotności która rządzi moim życiem. Staram się przezwyciężyć strach, pokazuję że można. To nic nie daje. Każda minuta ciszy doprowadza mnie do szaleństwa.
Zostałam stworzona w obłędzie i w obłędzie żyję. Mam swoje plany, marzenia, ambicje i milion idiotycznych humorków. Często się nad sobą użalam. Na przykład teraz. Wyciągam pochopne wnioski, stwarzam niezręczne sytuacje, setki niezręcznych sytuacji.
Pragnę miłości. Może tego po mnie nie widać, ale gdzieś tam głęboko siedzi we mała dziewczynka w skórzanej kurteczce zmagająca się z życiem, przeszłością i brakiem miłości. Tak wielu rzeczy nienawidzę, tak wiele rzeczy kocham. Kocham wszystko co tak ode mnie różne, ciągnę do tego co niesie zagładę. Nie potrafię powiedzieć kocham, tęsknię. Pisać jest znacznie łatwiej. Nie potrafię rozmawiać o uczuciach, kocham w skrytości serca. To jeszcze gorsze od obnoszenia się z uczuciami, rozczarowanie boli jeszcze bardziej.
Chcę być dla Ciebie całym światem, chcę byś Ty był całym światem dla mnie. Boję się że już nim jesteś. Musisz mi dać tylko czas. Tak, potrzebuję wiele czasu i szans. Krwawię, pozwól zagoić się moim ranom. Bądź znieczuleniem które na zawsze wtopi się w moje życie i sprawi że dzień będzie lepszy. Pozwól mi zasypiać obok Ciebie, w Twoich ramionach tak idealnie oplatających moją marną i wyniszczoną dusze. Pozwól budzić się i czuć na sobie Twój oddech, otulać się stabilnością i bezpieczeństwem. Pokaż mi ile dla Ciebie znaczę, nie przejmuj się brakiem odwzajemnienia.
Po prostu daj mi czas, muszę wiedzieć że to nie sen a Ty nie uciekniesz jak przestraszony zając. Będziesz ze mną i przy mnie, nauczysz mnie kochać i wierzyć w miłość. Oswoisz mnie.
