Z każdej sytuacji wyciągałem pochopne wnioski i wyobrażałem sobie najgorszy możliwy rozwój wypadków. Robiłem tak, ponieważ wiedziałem, że jeśli się mylę i wszystko skończy się dobrze, będę zachwycony, jeśli zaś mam rację (co zdarzało się rzadko), ta nowa okropność nie uderzy już we mnie z taką siłą [...].