Są tacy.

Niemożliwe. Nikt nie jest oderwany od natury.
Chociażby aby żyć, potrzebuje innych form życia, nie wspominając o rozwoju duchowym.
Każdy człowiek jest częścią ludzkości, nie stanowi gatunku samego w sobie, co byłoby absurdem.

Nie ma tu mowy o naturze. W domyśle chodzi o drugiego człowieka. Są ludzie, choć należą do nielicznych, którzy świetnie sobie radzą bez jego stałej obecności.

Okej, czyli mowa tu o odosobnieniu.
(jak też się domyślałem, uważając myśl za nie wystarczająco sprecyzowaną, mogącą wprowadzać w błąd)
Zatem też uzupełnię, że chodzi o siłę płynącą z siebie, tzw. niezależność; ponieważ nikt nie jest samowystarczalny w szerszym kontekście, ta siła nie jest w stanie wiele poruszyć bez siły innych indywiduów.

Owszem. Myślę, że to doprecyzowanie nie było potrzebne. Jasne, że nikt nie jest samowystarczalny i nawet najwięksi samotnicy czasem potrzebują towarzystwa, ale czasem potrzebować a nie móc funkcjonować bez stałej obecności innej osoby to kolosalna różnica.

Wobec tego nie 'zupełnie' sam i dalsze doprecyzowania nie będą potrzebne.

Owszem. :-)