Jeszcze inny lew, "posunięty w latach i opłakujący swe dawne wyczyny", opowiedział, jak to, gdy był dzieckiem, matce jego, która nagle zachorowała, zabrakło sił, żeby mu zapewnić poczucie bezpieczeństwa. "Nieszczęśliwy, opadający z sił, smutny i przybity mały lew", przestając się bawić, nie zdążył nauczyć się, czym jest socjalizacja. Za każdym razem, gdy wchodziło w grę współzawodnictwo, zaczynał się trząść, a pewnego dnia nawet, znajdując się blisko zranionej gazeli, nie ośmielił się do niej zbliżyć, ściągając na siebie pogardę swych braci - łobuziaków.