w milionach kawałków.

Myśli płynąc tłuką się o nas, raniąc bezradność w nas, jedynie lub aż.
Jest jeszcze czas i garście napełnią się same.
Dobre nowiny przychodzą niespodzianie.
Bo idą.
Pozdrawiam serdecznie :)

Skoro tak lubisz...
Wstydź się tylko za siebie, wystarczy.
Wcale nie musisz więcej robić bałaganu Gerardowi.
Miłego dnia. :)

Miło mi to słyszeć.. starszy.... to my tak teraz tylko u sąsiadów będziemy polemizować rozumiem.. niczym stare cioty plotkary ..przepraszam Gerard.... jest mi niezmiernie przykro nie tylko za siebie

Grażyno, Sokrates już jakiś czas nie żyje. ;) Chyba nie masz na myśli tego przemiłego i zapracowanego z Cytatów? U niego mógłbym się zapisać jedynie na kurs szydełkowania, bo zupełnie nie mam o tym pojęcia.
Nie martw się, ja z Twoich wypowiedzi też tylko skrawki rozumiem.
Pozdrawiam. :)

przepraszam Gerard ale Artur chyba zapisał się na kurs z filozofii. u Sokratesa... coraz mniej rozumiem z jego wypowiedzi pozdrawiam was obu.... mimo wszystko

Piękne.
Musimy pozbierać wszystkie szkiełka. Jest szansa, że da się wszystko skleić, a poza tym ktoś inny
o nas się nie pokaleczy.
Pozdrawiam. :)

Szkło bije się na szczęście... właśnie dzisiaj zbił mi się kufel szklany... .nie płaczemy nad rozlanym mlekiem ,,nie ubolewamy nad rozbitym kuflem.. to tylko przedmiot... szukamy pozytywnych przekazów i wędrujemy dalej,,, zbite szkło to tylko szczegół... pozdrawiam... życzę szczęścia

W jednym kawałku można odnaleźć pamięć całości...