Jak dla mnie, pani, podbiły Poetyckie Niebo, wzniosły się ponad góry. Są piękne.

Moje słowa są jeszcze nieopierzone, sir. Być może nigdy nie podbiją skrzydłami swymi przestworzy.

Zaprawdę, nie wiem, jak muszę władać słowem, że szczycą się być od Ciebie, milady, lepszymi.

Znam wielu, co sztukę władania słowami opanowali niemal do perfekcji. Ja im do pięt nie dorastam.

Zapewne ujęłaby droga pani, wszak mało kto tak pięknie słowami jak pani władać może.

Piękniej i trafniej bym tego nie ujęła osobiście. ;]

Taką drogą, która z góry widziana krętą się zdaje, a idąc nią, widać jej prostotę.

Naturalnie prosto w swojej skomplikowanej rzeczywistości.

Tak prosto, a tak pięknie. Trzeba umieć kreować takie sentencje.