jeżeli nie nauczono nas wyrażania uczuć nie dziwmy się, że mamy trudności z ich wyrażąniem

zawsze istnieje obawa przed tym, że nas nie zrozumie
uzna za mięczaków...
nie odwzajemni słowa...
mężczyźni są różni...

tego chyba się boimy

tylko czego sie boimy, odpowiedzialności za słowa?
Skoro, np. nasz ojciec, wie dobrze, że go kochamy, to dlaczego boimy się mu o tym powiedzieć?

to chyba strach

A kiedy boimy się wyrażać uczucia? Lęk przed prawdą? Przed powiedzeniem "Kocham Cię tato/mamo/dziadku/mężu"?

i chyba o to chodzi... o scalanie
nie dzielenie

częsta zmiana punktu widzenia nie powinna stanowić o chwilowej różnorakości postrzegania lecz o dostrzeżeniu całości

gdy długo patrzymy na czerwony musimy zmienić tło by zobaczyć zielony

odwrócic gałki na drugą stronę

nie ważne czy patrzysz w świat czy w siebie
czy w kosmos czy w cząstki subatomowe

zawsze widzisz to samo

wszystko co tworzymy jest realnym zagrożeniem

właśnie to napisałem