Fotograf niczym wprawny chirurg zawsze wytnie z człowieka coś pięknego. Poecie zaś przypada sporządzenie karty pacjenta. Jak cudownie, że świat jest nieuleczalny.
Dawno nie zaglądałem, a tu taka piękna niespodzianka! Bardzo serdecznie dziękuję za dostrzeżenie (gdyż samo patrzenie to za mało), zrozumienie (piękna oznaka wrażliwości) i docenienie. Doroto, Adamie - dziękuję.
Myśl ta przyszła mi do głowy podczas rozmowy z kumplem (fotografem). Szukałem czegoś krótkiego acz dosadnie podkreślającego pewne role poszczególnych dziedzin w sztuce.