Cholera!
Jak można tkwić w tym świecie, co zrobić, by to zmienić? Ludzie kilka tysięcy kilometrów od nas umierają z głodu, podczas gdy w sklepach i supermarketach ,,uszkodzona" żywność jest liczona na tysiące ton!
Jak możemy spać, gdy pod naszym oknem śpi człowiek - na dworze, sam i bez nadziei na jutro?
Jak możemy się śmiać, gdy na ziemi znajdują się kraje, gdzie nawet dostęp do nauki jest ograniczony jak kojec dla psa?
Jak możemy robić awantury sms-y, portale, czy ten rozmawiał z tą a tamta z nim, gdy dwie ulice dalej rodzina stoi nad trumną dziesięcioletniego dziecka?
Jak możemy żyć, oglądając wiadomości, gdzie pokazywany jest handel kobietami, porwania, wojny, bohaterski policjant, rewolucje, morderstwa, gwałty i korupcja, a potem wyłączamy telewizor i idziemy na piwo lub pograć w nogę?!
Jak możemy tak żyć?
Biada nam, jeśli mimo podbitych oczu na nie nie przejrzymy.
Autor
15 February 2011, 15:13
Eeee, technicznie rzecz ujmując - to jest myśl czy apel?
[pytanie retoryczne]
13 February 2011, 10:03
smutna prawda:(((
niestety nie możemy zmienić tego świata ,ale możemy zmienić jednostki , dzięki którym ten świat nie będzie do końca zepsuty.pozdrawiam ludzi którzy potrafią dostrzegać coś więcej ,niż czubek własnego nosa :D
12 February 2011, 15:32
Wiele ludzi jest świadomych sprzeczności i niedorzeczności tego świata, ale Ci, którzy się tym przejmują, nie mogą nic na to poradzić. Co z tego, że chcielibyśmy, żeby było inaczej, kiedy i tak nie będzie - za dużo tu nas.
11 February 2011, 20:27
Tak jak już pisałam to szczera i bolesna prawda, tylko że się nie zmieni. Jakoś nie wydaje mi się, że kiedyś tak po prostu rzucimy broń i powiemy sobie "Pokój". Jakoś w to nie wierze. Życie jest pełne absurdów, ale co możemy zrobić? Iść pod prąd? To nie za bardzo się sprawdza.
11 February 2011, 20:07
Szczera i bardzo bolesna prawda. Tacy już jesteśmy, dużo gadamy, a mało robimy. Każdy wie co się dzieje wokół, ale wyciągnięcie pomocnej dłoni wymaga już poświęcenia naszego cennego czasu więc wolimy zacisnąć zęby i iść dalej, aż w końcu stajemy się obojętni na zło które nas otacza.
Pozdrawiam.
11 February 2011, 20:02
Jedna z najmądrzejszych myśli, jakie tu w ogóle w życiu przeczytałam.
Ilu z nas "cierpi", gdy dzieje się ludziom krzywda, a potem odwraca głowę i zajmuje się własnymi sprawami, które nie mają większego znaczenia w imię świata. I to się nazywa to wspólne cierpienie.. to łączenie w bólu.. to współczucie?
....Pozdrawiam.
11 February 2011, 20:00
...a jednak tak właśnie żyjemy... "z szeroko zamkniętymi oczami"...
Dobrze, że ktoś jeszcze pisze takie teksty, by nas przebudzić z tego wygodnego snu...