Jacek Dukaj, „Po piśmie”

„Po piśmie” (PP) to zbiór esejów Jacka Dukaja, autora kojarzonego głównie z gatunkiem fantastyki, wydany w roku 2019 nakładem „Wydawnictwa Literackiego”. A wydanie to trzeba przyznać solidne, w twardej oprawie i nie doszukałem się choćby literówki.

Okładka stonowana, nie kusi sensacją i przystaje do treści. Przedstawia malowidło dłoni odciśniętej na skale, symbolizującej zapewne prapoczątki pisma, ale po przyjrzeniu się, widać, jak na dłoni, coś w rodzaju linii papilarnych, utworzonych z kodu binarnego.

Treść

PP omawia na czterystu stronach zagadnienie post-piśmienności, czyli epoki, w której pismo to przestarzały wynalazek, zastąpiony przez „technologie bezpośredniego transferu przeżyć”, a w którą to epokę, jako cywilizacja, weszliśmy już jedną nogą. Zdaję sobie sprawę jak to brzmi, dlatego wyjaśnię co to w [...]

„Być może wszystkie dzieci są w jakiejś mierze usidlone przez przeszłość własnych rodziców”.

Są marzenia, które mogą prowadzić do zguby i tajemnice, które muszą zostać odkryte, niezależnie od tego, jak wielka warstwa kurzu je pokrywa i w jak głębokim kufrze zostały ukryte. Nie wierzycie? Przeczytajcie „Strażnika tajemnic”, który udowodni wam, jak wiele można pragnąć, poświęcić i stracić, a następnie skrywać przed światem i najbliższymi.

Angielska prowincja, rok 1961. Szesnastoletnia Laurel Nicolson wymyka się z przyjęcia urodzinowego i chowa w domku na drzewie, by samotnie snuć marzenia o chłopcu imieniem Billy, o przeprowadzce do Londynu i o swojej zawodowej przyszłości. W pewnym momencie widzi nieznajomego mężczyznę, zbliżającego się do domu i podejmującego rozmowę z jej matką, która przystanęła w otwartych drzwiach [...]

Tylko 207 słów, tylko po 2 linijki tekstu na stronie, a tyle myśli związanych z każdą z nich…
Ciesz się... Każdym zobaczonym kolorem. Każdym dziwnym humorem. Każdą rozładowaną złością. Każdą nową radością. Każdym otrzymanym prezentem. Każdym… - tak autorka zaczyna swoją wypowiedź.
Możesz tę książkę czytać sam/sama, lub możecie czytać ją we dwoje: z przyjaciółką/przyjacielem, z dziewczyną/chłopakiem, ze swoim dzieckiem – kilkuletnim, albo nastoletnim, ze swoim wnukiem…
Nie przeskakuj zbyt szybko dalej. Delektuj się każdą linijką. Dawkuj sobie strony. Jedna na dzień wystarczy. Być może na „co jakiś czas” wystarczy… Na czas spotkania… Na czas wizyty kogoś ważnego, kogoś, z kim chciałbyś/chciałabyś porozmawiać. Z kimś, kogo chciałabyś/chciałbyś lepiej poznać.
Życie nie jest czarno – białe, życie ma wiele barw i [...]

Dziewiętnastoletni, uroczy marynarz z pośpiechem wysiadł ze statku. Niebawem miał brać ślub z ukochaną Mercedes. Podwójną radością było to, iż dostał również awans. Miał zostać kapitanem statku. Biegł więc przed siebie z rozwianymi na wietrze kruczoczarnymi włosami. Jego smukła sylwetka, biały strój marynarza dodawały mu kunsztu. Był dumą ojca.
" — Chciałbym za pierwsze pieniądze, które odbiorę, urządzić ci mały domek z ogródkiem, żebyś sobie sadził swoje powoje, nasturcje i kapryfolium… - mówił.

I jął otwierać szafy. Starzec krzyknął i odwrócił się nagle, a zobaczywszy syna, osunął się w jego objęcia drżący i blady.
— Próżno szukasz — wyszeptał starzec — wina nie ma.
— Jak to? Nie masz wina? — zawołał Edmund, blednąc i wpatrując się to w zapadłe [...]

"Musimy życie przeżyć, jakby jutra miało nie być, więc czerpiemy z niego garściami, łapczywie, na zapas." ~ K. Zyskowska

Wojenna Warszawa. Szare kamienice. Na ulicach żądni krwi przedstawiciele wrogich nacji. A w tym wszystkim On - Krzyś, poeta. Chłopak, który dopiero co zaczyna studia. Chłopak, przed którym przecież całe życie. Chłopak, który niebawem wyjdzie na ulice ukochanej Warszawy z bronią w ręku. Jest jednak coś, co napawa optymizmem, trzyma przy życiu i sprawia, że chce się walczyć nawet w momencie największego zagrożenia. Tym czymś jest miłość. I właśnie o tym opowiada ta książka.

Baczyński - jak przystało na poetę - kochał całym sobą. Swoje serce podzielił między ukochaną Basię oraz najdroższą matkę Stefanię. Ta miłość była jednak wystawiona na wiele [...]

Jest piękny słoneczny dzień. Przystojny, zakochany młodzieniec powraca z morskiej wyprawy. Planuje ślub z ukochaną, opiekę nad ojcem. Życie otwiera przed nim wrota... wówczas zdaje się do raju, a jednak nim to nastąpi... do piekieł.

Niczego nieświadomy z radością powraca do domu, do ukochanej, do przyjaciół, właściwie do ludzi, których za przyjaciół uważa.

Zazdrośni o jego sukcesy zawodowe, miłość kobiety, bezpodstawnie oskarżają go o zdradę, mając nadzieję, że zostanie skazany na śmierć.

Pomimo najcięższych zarzutów, świadomy kłamstw prokurator, daruje mu życie. Młodziutki, zupełnie niewinny Dantes trafia na dożywocie, do najcięższego więzienia jakie wówczas istniało, z którego nie było powrotu, ani możliwości ucieczki.

Spędza czternaście lat, w znienawidzonej, ciasnej, stęchłej, bez ogrzewania, wody, światła, celi. Prawie bez jedzenia. Wychudzony, zagłodzony, ledwo [...]

„Twierdzić, że życie pozaziemskie nie istnieje to jak spojrzeć na szklankę wody i orzec, że w oceanie nie ma wielorybów” – powiedział fizyk Neil deGrasse Tyson - cytowany w „Przyszłości Geografii”. Jej autor Tim Marshall widzi ocean i przedstawia go w swojej książce, której tytuł jest według mnie zdecydowanie niekorzystnie dobrany, bo idealny byłby: Wojna o kosmos.
Nie jestem szczególną fascynatką przestrzeni kosmicznej, a mimo tego autor tak mnie zaciekawił, że z przyjemnością przepłynęłam prze wszystkie rozdziały. Jeżeli ktoś lubi tę tematykę, myślę, że tym bardziej będzie zachwycony.
Książka napisana jest dostępnym językiem, jakby opowiadał znajomy, a nie naukowiec. Jasny przekaz, naszpikowany licznymi ciekawostkami, faktami, o których nie miałam pojęcia. Logicznie, chronologicznie przedstawione etapy odkrywania kosmosu.
 Czy na Księżycu, [...]

Bardzo dobrze pamiętam moment, w którym zdejmowałam z bibliotecznej półki pięć tomów (szósty był wypożyczony) sagi od Joanna Jax - strona autorska , pod wspólnym tytułem "Zemsta i przebaczenie". Nie miałam jednak wówczas pojęcia, że właśnie rozpoczyna się w moim życiu nowy etap, który przyniesie mi spełnienie marzeń o jakich nawet nie śmiałam śnić.

Emocje jakie towarzyszyły mi po lekturze były tak ogromne, że postanowiłam podzielić się nimi i popełniłam wtedy moją pierwszą recenzję, jeszcze na prywatnym profilu. A później już poleciało 🙂

Kolejne serie składające się na wielką sagę: "Zanim nadejdzie jutro", "Prawda zapisana w popiołach" i "Duchy minionych lat" pogłębiały moje uwielbienie dla twórczości autorki i jej samej. A mnie zmieniły w innego człowieka.

Na maturze w 2002 [...]

Wspomnienia Kathy są zupełnie zwyczajne. Większość z nas ma bardzo podobne. Szkoła, znajomi, wychowawcy, nauka. Wspólne spędzanie czasu po lekcjach, pierwsze przyjaźnie i sprzeczki. Zauroczenia, o których jeszcze nie wiemy, że nimi są. Opowieść jaką ma każdy z nas.
Jednak od samego początku czuć, że w jej wspomnieniach jest coś niepokojącego, czego nie doświadczyliśmy. Pojedyncze zdania sprawiają, że czujemy się coraz mniej komfortowo, przestajemy utożsamiać się z narratorką, chcemy już tylko dowiedzieć się, dlaczego w jej wspomnieniach jest tylko internat, nie ma rodziców, powrotów do domu na wakacje. Dlaczego dzieci nie mają nic własnego, czemu nie wychodzą poza teren szkoły, nie jeżdżą na wycieczki. Skąd w tej szkole pełno niedomówień, a reguły wydają się być inne niż w znanym nam [...]

Przebyłam wiele kilometrów na grzbiecie wierzchowca, stoczyłam wiele potyczek, bitew i starć na miecze i gołe pięści, wdychałam słodki zapach wina i słuchałam docinek Vissena. A to wszystko razem z Obrońcami Ahury. I Ty też możesz przeżyć to wszystko sam!

Uważam, że książka ma dosyć wysoki próg wejścia. Poznawanie świata, bohaterów oraz powiązań między nimi wymaga skupienia i uwagi. Tworzyłam notatki i mapy myśli, żeby nie pogubić ważnych wątków. Zużyłam całe opakowanie znaczników i połowę ołówka. W odnalezieniu się w mnogości bohaterów ułatwia ich spis na końcu książki. Na początku nie było łatwo, ale kiedy pod koniec pierwszego tomu wciągnęłam się całą sobą, to ostatecznie zatrzymałam się na ostatniej stronie drugiego tomu zdziwiona, że to już koniec.

Tak jak wspomniałam [...]

Spotkanie z książką zupełnie przypadkowe.... ot, takie sobie. Wezmę, przejrzę, może się spodoba.... Do literatury współczesnej podchodzę z dystansem. czasami wątpię w autentyczność autora, bo może ten tekst napisała SI? Jest zimowy wieczór. Taki normalny, jak za starych dobrych czasów. Minus chyba 10, pada śnieg. Pies kładzie się obok mnie. Rozpoczynamy pokolacyjną sjestę... Pierwsza strona, druga.... Początek pozornie tragiczny, ale tylko pozornie. Czyżby kolejny traktat psychologiczny? Następna opowieść o czasie na granicy życia i śmierci? Fabuła zdaje się to zapowiadać. Ale tylko zdaje się... Uśmiecham się do kartek i czuję, że będzie to ciepłe spotkanie, wbrew słowom i treści. Oczywiście, że trafiam wraz z bohaterką do biblioteki. Szukamy książek, ona swoich, ja swoich. Każda z nas chce znaleźć tę właściwą, jedyną, znaleźć swoje życie, w którym wszystko byłoby .... nie, nie super, nie idealnie, ale właśnie ciepło i bardzo normalnie. Mój pies zasypia. Odkładam przeczytaną do połowy książkę. Śnieg przestaje padać. Iskrzy się teraz w poświacie ulicznych lamp. Parzę ostatnią herbatę. Kładę się spać marząc o zapukaniu o północy do wielkiej biblioteki swego życia. Z półki zdejmę książkę, tę grubą, bo to zapowiada długie życie i sprawdzę.... Może tym razem się uda? Może oprócz psa, znajdzie się obok mnie ktoś inny?
Piękna książka, ciepłą opowieść o normalnym czasie, zwykłym życiu, utraconych marzeniach, których nie żal. zawsze można je odnaleźć w bibliotece o północy....

[spoilery!!!]
"Mały Książe" jest jest to książka znana jako lektura sszkolna, pewnie każdy omawiał ją na polskim, ale czy ktoś docenił ją w inny sposób? Moim zdaniem dzieło ma w sobie wiele ciekawych wątków, a Antoine de Saint-Exupéry świetnie opisuje tematy dziecinności stykniętej z dorosłością, ale również przyjaźni i toksycznej miłości. Postać Małego Księcia jest przedstawiona w uroczy sposób, trochę naiwnego i dziecinnego chłopca, który ma mażenie znaleść przyjaciela, jednak trochę zwariowany motyw daje fakt, że chłopiec mieszka na planecie B-612, a żeby przenosić się po innych planetach musi złapać się on ptaków przelatujących nad nim. jednak historia ta ma też smutne wątki, jak róża która manipuluje Księciem, czy żmija, która go ukąsiła. Kocham lisa z tej powieści, jest on [...]