Może tak właśnie kiełkuje przebaczenie – nie w triumfalnym objawieniu, ale w bólu rozstania, wygnania, ucieczki w środku nocy.

Błędem było powiedzieć, że [...] był cichy. Cisza to spokój. Cisza to przykręcenie regulatora z napisem Głośność. Milczenie to całkowite wciśnięcie wyłącznika. Wyłączenie się z życia. Z wszystkiego.

Nie mówimy do siebie nie dlatego, że nie mamy nic do powiedzenia, ale dlatego, że nie musimy nic mówić – bo tak bywa między dwojgiem ludzi, którzy są dla siebie pierwszym wspomnieniem.