Obraz świata, w którym rodzaj ludzki wyeliminował bzdury, kit i toksyczne łgarstwa, to terytorium science fiction. Jak długo będziemy dysponować językiem, teorią umysłu i zdolnością zadawania pytania „dlaczego?”, tak długo pozostaniemy gatunkiem, który kłamie, wciska kity i kastruje kucyki bez uprawnień. Są to nieuniknione konsekwencje naszych uzdolnień poznawczych. Możemy zminimalizować szkody, odwołując się do myślenia naukowego, ale nawet ci z nas, którzy nauką żyją, pozostaną ludźmi - a przez to istotami podatnymi na bzdury.